Alphabet

Μετά την έκθεση Metamorphosis, η The Blender Gallery φιλοξενεί για δεύτερη φορά ατομική έκθεση του Δημήτρη Ντόκου με τίτλο “Alphabet”. H νέα σειρά του εικαστικού περιλαμβάνει 26 επιτοίχια έργα με τα χαρακτηριστικά ιερογλυφικά γραφήματα του καλλιτέχνη σε μια εξελιγμένη “εξατομικευμένη” μορφή παρουσίασης τους, όπως και επιδαπέδια γλυπτά που δημιουργούν ένα επιβλητικό παιχνίδι σκιών. Οι επισκέπτες της έκθεσης θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν μια street art εγκατάσταση στον χώρο, σε συνοδεία μιας οπτικοακουστικής καταγραφής των “ταξιδιών” του εικαστικού. 

O Δημήτρης Ντόκος συστήθηκε στο χώρο της τέχνης ως street artist βαθιά επηρεασμένος από τους συμβολισμούς της αρχαίας Αιγύπτου, πρώτα με το μοτίβο του σκαραβαίου και μετέπειτα με τα ιερογραφήματα που κατακλύζουν τις συνθέσεις του.  Την τέχνη του μπορεί να ανακαλύψει κανείς τυχαία, όταν ένα κατάστημα στο κέντρο της Αθήνας κατεβάσει τα ρολά του, στο γήπεδο μπάσκετ στην Κηφισιά του οποίου το δάπεδο έχει καταλάβει ένα τεραστίων διαστάσεων mural, όταν σε ένα άνοιγμα ενός επαρχιακού δρόμου αντικρίσει ένα παρατημένο ή καμένο αυτοκίνητο με σύμβολα πάνω του, αλλά και σε χώρες του εξωτερικού σε τοίχους εγκαταλελειμμένων κτιρίων στο Βερολίνο, στο Βέλγιο και στην Ιταλία.

Ο καλλιτέχνης δουλεύει κυρίως με ακρυλικά και λάδια σε έντονα χρώματα. Το εντυπωσιακό είναι ότι τα περισσότερα σύμβολα δεν επαναλαμβάνονται στην επιφάνεια που έχει επιλέξει για το έργο του, είτε αυτό είναι ένας καμβάς, ένα αυτοκίνητο, ένας τοίχος ή ένας καθρέφτης. Το ένα σύμβολο ακολουθεί το άλλο, και έτσι αναδιπλώνεται ένας μυστηριώδης πάπυρος, ένας κρυπτικό γράμμα, ένα κωδικοποιημένο ημερολόγιο τα σύμβολα του οποίου διαβάζει ο θεατής όπως ο ίδιος επιθυμεί. 

Η ιδιαιτερότητα της νέας σειράς του Ντόκου είναι ότι το κάθε ιδεόγραμμα είναι απομονωμένο στη τετράγωνη σύνθεση του καμβά, σε αντίθεση με προηγούμενες σειρές όπου κατακλύζουν την επιφάνεια. Όσοι έχουν ακολουθήσει τον Ντόκο από την αρχή της πορείας του βιώνουν μια μετατόπιση από την ιστορία στο γράμμα. Σαν να κοιτάνε μέσα από το μεγεθυντικό φακό παλαιότερα έργα του, καλούνται να εστιάσουν στη φόρμα του κάθε γράμματος, στη λεπτομέρεια του πρωταρχικού “κειμένου”, στην αρχή του γλωσσολογικού λαβύρινθου του Δημήτρη Ντόκου. Το φαινόμενο των ιερογλυφικών ιστοριών, εξαπλώνεται στο χώρο μέσα από τα τελάρα. Με τα έργα στημένα το ένα δίπλα στο άλλο, σε οριζόντια αλλά και σε κάθετη διάταξη, ο χώρος της Τhe Blender Gallery λειτουργεί σα “Tabula Rasa”, όπου ο καλλιτέχνης ξεδιπλώνει τη νέα του συλλογή, χαρτογραφώντας μία νέα γραμμή/ διαδρομή θέασης για τον “αναγνώστη” των έργων του. 

Ο εικαστικός με τη νέα του έκθεση “Alphabet” στρέφει το βλέμμα μας στο “ξεκίνημα” της χαρακτηριστικής καλλιτεχνικής του ταυτότητας και μας αποκαλύπτει ότι το κάθε του σύμβολο είναι ένα γράμμα και οτι η αλφάβητος του αποτελείται από 26 γράμματα.  Υπάρχουν αλφάβητοι με περισσότερα γράμματα, με διαφορετικούς χαρακτήρες, με αλλόκοτη σειρά κατεύθυνσης γραφής, με συγκεκριμένους τρόπους αποτύπωσης, ακόμα και συγκεκριμένα εργαλεία γραφής. Υπάρχουν όμως και αλφάβητοι σαν τα ιερογλυφικά του Ντόκου που δεν αποκωδικοποιούνται.  Κάθε παράσταση κρύβει και ένα γράμμα από το λατινικό αλφάβητο χωρίς να εκφράζει φθόγγο ή συλλαβή. Το αν κάθε ένα από αυτά αναπαριστά μια ολόκληρη έννοια, αφηγώντας ξανα μια ιστορία, παραμένει ανοιχτό ερώτημα.